1
دانشیار روابط بین‌الملل،گروه علوم سیاسی، دانشکدة علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان
2
دانشجوی کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل، گروه علوم سیاسی، دانشکدة علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان
چکیده
سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در سال 1374 به‌منظور ایجاد تمرکز و هماهنگی در فعالیت‌های فرهنگی خارج از کشور تشکیل شد. اهداف این سازمان را می‌توان گسترش فرهنگ اسلامی ـ ایرانی در سطح جهان و توسعة مناسبات فرهنگی جمهوری اسلامی ایران با سایر کشورها بیان کرد. از سوی دیگر، امروزه شاهد بروز خشونت‌ها، منازعات، و جنگ‌های متعدد ازجمله منازعات فرقه‌ای ـ مذهبی در نظام بین‌الملل هستیم. برخی معتقدند که با تأکید بر نقش فرهنگ در روابط بین‌الملل و توسعة ارتباطات فرهنگی بین‌المللی می‌توان به مهار خشونت‌ها و منازعات نایل آمد. از همین رو، نقش سازمان‌هایی هم‌چون سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، که ماهیت اهداف و وظایف آن‌ها را فعالیت‌های فرهنگی تشکیل می‌دهد، در رفع زمینه‌های خشونت و منازعه، به‌ویژه منازعات فرقه‌ای ـ مذهبی در خاورمیانه برجسته می‌شود. سؤال اصلی مقالة حاضر این است که نقش سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در تأمین صلح و امنیت چیست؟ بررسی‌ها حاکی از آن است که این سازمان می‌تواند کارکردهایی مانند فعالیت در زمینة گفت‌وگوی ادیان، گفت‌وگوی تمدن‌ها، و تقریب مذاهب اسلامی داشته باشد. مبنای نظری مقاله بر اساس آرای جی. ام. مایکل و کنفرانس جهانی سیاست‌های فرهنگی یونسکو (1982) است. روش تحقیق مقاله توصیفی ـ تحلیلی است و اطلاعات به روش کتاب‌خانه‌‌ای گردآوری شده است.
یزدانی, عنایت‌الله, & فرهنگ, محبوبه. (1395). نقش سازمان‌های فرهنگی در تأمین صلح جهانی مطالعة موردی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی. مطالعات روابط فرهنگی بین‌المللی, 1(2), 131-151.
MLA
عنایت‌الله یزدانی; محبوبه فرهنگ. "نقش سازمان‌های فرهنگی در تأمین صلح جهانی مطالعة موردی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی". مطالعات روابط فرهنگی بین‌المللی, 1, 2, 1395, 131-151.
HARVARD
یزدانی, عنایت‌الله, فرهنگ, محبوبه. (1395). 'نقش سازمان‌های فرهنگی در تأمین صلح جهانی مطالعة موردی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی', مطالعات روابط فرهنگی بین‌المللی, 1(2), pp. 131-151.
VANCOUVER
یزدانی, عنایت‌الله, فرهنگ, محبوبه. نقش سازمان‌های فرهنگی در تأمین صلح جهانی مطالعة موردی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی. مطالعات روابط فرهنگی بین‌المللی, 1395; 1(2): 131-151.
)